Acının Duvarı Asılınca
Kendisi çatlamadan
Topragi çatlatamaz tohum
Asmisim sinirini mutsuzlugun
Ayrimsayamiyorum bile öyle mutsuzum
Acisini artik duyamiyorum
Ki kendim öyle bir aci olmusum
Nasil görmezse göz kendini
Kendimi ariyor bulamiyorum.
Sen
Söylemeden De Biliyorum
Seziyorum ki kacacaksin..
Yalvaramam kosamam
Ama sesini birak bende
Biliyorum ki kopacaksin
Tutamam saclarindan
Ama kokunu birak bende
Anliyorum ki ayrilacaksin
Cok yikkinim yikilamam
Ama rengini birak bende
Duyumsuyorum ki yiteceksin
En buyuk acim olacak
Ama isini birak bende
Ayrimsiyorum ki unutacaksin
Aci kursun bir okyanus
Ama tadini birak bende
Nasil olsa gideceksin
Hakkim yok durdurmaya
AMA KENDINI BIRAK BENDE
Yaşıyorum
Demek
Çok merak ediyorum kendimi
Başıma birşey mi geldi
Öldüm mü kaldım mı
Hiçbir haber yok kendimden
Bu sabah kapımı çaldım
Kapıyı açan kendim
Bir süre kendime baktım
Bu güleç yüz bendim
Oh ne güzel bir sabah
Bugün de yaşıyorum demek
Benden başka yok kimsem
Beni merak edecek