İNSAN HAKLARI EVRENSEL
BEYANNAMESİ
BİRLEŞMİŞ
MİLLETLER GENEL KURULU, 10 ARALIK 1948'DE TOPLANARAK, İNSAN
HAKLARI EVRENSEL BİLDİRGESİ'Nİ YAYINLAMIŞTIR.
MADDE 1 :Tüm insanlar özgur,
değer ve hak bakımından eşit olarak doğarlar. Akıl ve
vicdana sahiptirler. Birbirlerine karşı kardeşlik
düşünceleriyle davranmalıdırlar.
MADDE 2 : Herkes; ırk, renk, cinsiyet, dil, din, siyasal
ya da baska inançlarına bakılmaksızın eşit haklara
sahiptir. İnsanlar ulusal ve toplumsal kokenleri, zenginlikleri,
doğuş farklılıkları ya da herhangı başka bır ayrım
gozetılmeksizin bu bildirgede belirtilen tüm haklardan ve
özgürlüklerden yararlanabilirler.
MADDE 3 : Yaşamak, özgürlük ve kışı güvenligi
herkesın hakkıdır.
MADDE 4 : Hiç kimse kölelik ya da kulluk altında
bulundurulamaz; kölelik ve köle ticareti her türlü biçimiyle
yasaktır.
MADDE 5 : Hiç kimseye iskence yapılamaz; kıyıcı,
insanlık dısı, onur kırıcı ceza ve davranıslar
uygulanamaz.
MADDE 6 : Herkes nerede olursa olsun, yasal haklarının
tanınması hakkına sahiptir.
MADDE 7 : Herkes yasalar karsısında eşittir ve
ayrımsız olarak yasaların koruyuculugundan eşit olarak
yararlanma hakkına sahiptir. Herkesin, bu bildirgeyle belirtilen
haklarına ters düşen ayırt edici davranışlar için
yapılacak kıskırtmalara karşı eşit korunma hakkı vardır.
MADDE 8 : Herkesin, kendisine anayasa ya da yasalalarla
tanınan temel haklarının yok edilmesi ya da zedelenmesi
girisimine karsı ulusal mahkemelere basvuru hakkı vardır.
MADDE 9 : Hiç kimse keyfi olarak tutuklanamaz,
alıkonamaz ya da sürülemez.
MADDE 10 : Herkes, haklarının, gorevlerinin ya da
kendisine cezai sorumluluk yükleyecek herhangi bir suçlamanın
belirlenmesinde tam bir eşitlikle, davasının bagımsız ve
tarafsız bır mahkeme tarafından adilane ve acık olarak
gorulmesi hakkına sahiptır.
MADDE 11 : a) Bir suç işlemekten sanık herkes,
savunması ıçın kendısıne gerekli tüm koşulların
sağlandığı açık bir yargılanma sonucunda yasalarca suçlu
olduğu saptanmadıkca suçsuz sayılır.
b) Hiç kimse, işlendikleri sırada ulusal ya da uluslararası
hukuka göre suç oluşturmayan eylemlerden ya da ihmallerden
dolayı mahkum edilemez. Bunun için, suçun işlendigi sırada
uygulanan cezadan daha siddetli bir ceza verilemez.
MADDE 12 : Hiç kimsenin özel yasamına, aılesıne konut
dokunulmazlığına ya da yazışma özgürlügüne keyfi olarak
karışılamaz; kimsenin onur ve ününe karşı kötü
davranışlarda bulunulamaz. Herkesin bu karışma ve kötü
davranışlara karşı yasalarla korunma hakkı vardır.
MADDE 13 : a) Herkesin, herhangi bir devletin toprakları
uzerınde serbestce yolculuk yapma ve yasama hakkı vardır.
b) Herkes, kendi ulkesi icinde olmak uzere, herhangi bir ulkeden
ayrılmak ve ulkesine yine dönmek hakkına sahiptir.
MADDE 14 : a) Herkesin, baskı ve kıyıcılık
karsısında baska ülkelere sığınma ve bu ülkeler
tarafından sığınık olarak kabul edilmesi hakkı vardır.
b) Bu hak, adi bir suçun işlenmesi ya da Birleşmis
Milletler'in ilke ve amaçlarına ters duşen etkinliklere
dayanan kovuşturmalar durumunda ileri sürülemez.
MADDE 15 : a) Herkesin bir vatandaşlığa hakkı vardır.
b) Hiç kimse keyfi olarak vatandaşlığından ya da
vatandaşlığını değistirmek hakkından yoksun bırakılamaz.
MADDE 16 : a) Evlilik cağına varan her erkek ve kadın,
ırk, vatandaslık ya da din bakımlarından hicbir sınırlamaya
baglı olmaksızın evlenmek ve aile kurmak hakkına sahiptir.
Evlilik bakımından, kadın ve erkek evliliğin
sürdürülmesinde, bozulmasında eşit haklara sahiptir.
b) Evlenme bağıtı ancak evlenecek kişilerin özgür ve tam
isteğiyle yapılır.
c) Aile, toplumun dogal ve temel ögesidir; toplum ve devlet
tarafından korunma hakkına sahiptir.
MADDE 17 : a) Herkes tek basına ya da baskalarıyla
birlikte mal ve mulk edinme hakkına sahiptir.
b) Hiçkimse keyfi olarak mal ve mülkünden yoksun
bırakılamaz.
MADDE 18 : Herkes düsünce, vicdan ve din özgürlügü
hakkına sahiptir. Buna gore, herkes din ya da inanç
değiştirmekte özgürdür. Ayrıca dinini ya da inancını tek
başına ya da toplulukla birlikte açık olarak ya da özel
olarak ögretim, uygulama, ibadet ve ayinlerle açıklama
özgürlügüne sahiptir.
MADDE 19 : Herkesin düsünme ve anlatma özgürlügü
vardır. Buna göre, hiç kimse düsüncelerinden dolayı
rahatsız edilemez. Ayrıca ülke sınırları söz konusu
olmaksızın bilgi ve düsünceleri her türlu araçla aramak,
sağlamak ve yaymak hakkına sahiptir.
MADDE 20: a) Herkes barışcıl yollarla toplantı yapmak,
dernek kurmak ve derneğe katılmak hakkına ve özgürlügüne
sahiptir.
b) Hiç kimse bir derneğe üye olmaya zorlanamaz.
MADDE 21 : a) Herkes, doğrudan doğruya ya da serbestçe
seçilmiş temsilciler aracılığıyla, ülkesinin devlet
işleri yonetimine katılma hakkına sahiptir.
b) Herkesin, ülkesindeki devlet hizmetinden eşitlikle
yararlanma hakkı vardır.
c) Hükümet yetkisinin temeli halkın iradesidir; halk bu
iradesini gizli ya da açık bir şekilde özgürce oy
vermelerinin saglandığı devreli ve dürüst seçimlerle
belirtir.
MADDE 22 : Herkesin, toplumun bir uyesi olması nedeniyle
sosyal guvenliğe hakkı vardır. Insanların onur ve
kişiliklerinin ozgürce gelişmesi için zorunlu olan ekonomik,
toplumsal ve kültürel hakların, ulusal çabalar ve
uluslararası işbirliği yoluyla her devletin örgutleri ve
kaynaklarıyla orantılı olarak gerçeklestırmesine hakları
vardır.
MADDE 23 : a) Herkes, çalışma, işini ozgürce seçme,
adil ve uygun calışma şartlarının sağlanması ve
işsizlikten korunma haklarına sahiptir.
b) Herkesin, hiçbir ayrım gozetilmeksizin, eşit calışma
karşılığında eşit ücret almaya hakkı vardır.
c) Çalısan herkesin, kendisine ve ailesine insanlık onuruna
uygun bir yaşam sağlayan ve gerekirse her türlü toplumsal
koruma araçlarıyla da tamamlanan adil ve uygun bir ücrete
hakkı vardır.
d) Herkesin, çıkarlarını korumak için sendikalar kurmaya ve
bunlara katılmaya hakkı vardır.
MADDE 24 : Herkesin dinlenmeye, eğlenmeye, özellikle
çalışma suresinin uygun biçimde sınırlanmasına ve belirli
devrelerde ucretli tatillere hakkı vardır.
MADDE 25 : a) Herkesin gerek kendisine gerekse ailesi
icin, beslenme, giyim, barınma, sağlık ve öteki sosyal
hizmetler de icinde olmak üzere; sağlıgını ve güvencini
sağlayacak, uygun bir yaşam düzeyine hakkı vardır.
Işsizlik, hastalık, dulluk, yaşlılık ya da geçim
olanaklarından kendi isteği ve iradesi dışında yoksun kalma
gibi durumlarda sosyal güvenlik hakkına sahiptir.
b) Analık ve çocukluk, özel koruma ve yardım görme hakkına
sahiptir. Bütün çocuklar, evlilik içinde ya da dısında
doğsunlar aynı sosyal korunmadan yararlanırlar.
MADDE 26 : a) Herkes eğitim görme hakkına sahiptir.
Eğitim parasızdır; hiç değilse ilk ve temel eğitim
aşamalarında böyle olmalıdır. İlk oğrenim ve eğitim
zorunludur. Teknik ve mesleki oğretimden herkes
yararlanabilmelidir. Yüksek ögretim, diğerlerine göre herkese
tam eşitlikle açık olmalıdır.
b) Eğitimin amacı, insan kişiliğinin tam ve özgürce
gelişmesi, insan hak ve özgürlüklerine saygının
güçlenmesi olmalıdır. Bütün milletler, ırk ve din
grupları arasındaki anlayış, hoşgörü ve dostluğu
özendirmeli ve Birleşmiş Milletlerin barışın
sürdürülmesi yolundaki çalışmalarını geliştirmelidir.
MADDE 27 : a) Herkes, toplumdaki kültürel çalışmalara
serbestce katılmak, güzel sanatlarla ilgilenmek, bilimsel
ilerlemenin getirdiği yararlara ortak olmak ve bundan yararlanma
hakkına sahiptir.
b) Herkesin, sahibi bulundugu her türlü bilim, edebiyat ya da
sanat yapıtlarından doğan moral ve maddi çıkarların
korunması hakkı vardır.
MADDE 28 : Herkesin, bu bildirgede öngörülen hak ve
özgürluklerin tam uygulanmasını sağlayacak bir toplumsal ve
uluslararası düzene hakkı vardır.
MADDE 29 : a) Herkesin kişiliğinin tam ve özgür
gelişmesi, içinde yaşadığı topluma karşı gorevlerini
yerine getirmesiyle olanaklıdır.
b) Herkes, haklarını kullanmak ve ozgurluklerinden yararlanmak
konusunda; ancak yasalarla sırf baskalarının hak ve
özgürlüklerinin tanınmasını ve bunlara saygı
gosterilmesini saglamak amacıyla ve toplumun ahlak, duzen ve
genel gönencinin gereklerini karsılamak icin belirlenmis
kurallara bağlıdır.
c) Bu hak ve özgürlükler hiçbir şekilde Birleşmiş
Milletlerin amaç ve ilkelerine ters düşecek biçimde
kullanılamaz.
MADDE 30 : Bu bildirgenin hiçbir yargısi, içinde
yayınlanan hak ve özgürlüklerin bir devlet, sınıf ya da
kişi tarafından yok edilmesini güden bir calışmaya
girişmeye ya da eylemli olarak bunu islemeye herhangi bir hak
getirir nitelikte yorumlanamaz.