......................................... Eski Dönem Tiyatroları-2
Eski İspanyol Tiyatrosu
İspanya’nın en yetenekli oyun yazarı Lope de Vega’dır (1562-1635). Sanat yaşamına 1590’da Madrid’de başlayan bu yazar, çoğu orta sınıf törelerini işleyen ve adını oyun kahramanlarının günlük yaşamında giyinip kuşandıkları pelerin ve kılıçtan alan, pelerin ve kılıç oyunu tarzında 1000’den fazla romantik oyun kaleme alındı. İspanyol tiyatrosunun ikinci büyük yazarı da Pedro Calderon de la Barca’dır (1600-81). Calderon’un, La vida es sueno (1635;"yaşam bir düştür") ve El alcalde de Zalamea (1640; “zalama belediye başkanı) gibi oyunları klasik tarzda yazılmıştı.

Lope de Vega’nın oyunlarından daha süslü bir dille kaleme alınmış olmalarına karşın, Calderôn’un konu yaratma yeteneği Loe de Vega’nınki kadar üstün değildi. 18. yüzyılda İspanyol tiyatrosu İtalyan ve Fransız tiyatrosunun etkisinde kaldı. 19. yüzyılda İspanyol oyun yazarları romantik oyunlar ve yergi türünde komediler yazdılar. 20. yüzyıl İspanyol oyun yazarları arasında en ünlüleri, 1922’de Nobel Edebiyat Ödülü alan Jacinto Benavente Martinez (1866-1954) ile Serafin (1871-1938) ve Joaquin Alvarez Quintero (1873-1944) kardeşlerdir.

Federico Garcia Lorca (1899-1936) da yoğun bir şiirsellikle kaleme aldığı oyunlarıyla tanınır.

Eski Fransız Tiyatrosu
Fransa’da yazılan ilk tiyatro oyunları klasik Yunan trajedilerini örnek alıyordu. Le Cid’in (1637) yazarı Pierre Corneille (1606-84) ile Jean Racine (1639-99) bu tür trajediler yazan iki büyük oyun yazarıdır.
İlk Fransız oyun yazarlarının en ünlüsü ise Jean Baptise Moliere’dir (1622-73). Moliere, benzersiz güzellikte komediler yazmıştır. Dehası, yalnızca yazdığı oyunlarda değil, bu oyunları yönetmede ve bazılarında rol alarak bu oyunculukta da başarılı olmuştur. Adamcıl (le Misanthrope: 1666) en önemli oyunlarından biridir.

18. yüzyıl Fransız oyun yazarlarından Pierre Marivaux’un (1688-1763) kaleme aldığı 30’dan fazla oyun, zekice ve incelikli sözcüklerden oluşan aşk komedileriydi.

19. yüzyılda Fransız tiyatrosu tarihsel konulara da yöneldi. Bu tür oyunlar kaleme alan yazarlar arasında Victor Hugo (1802-85) ve Alexandre Dumas (1802-70) en ünlüleridir. Romantik dönem Fransız edebiyatının önemli temsilcilerinden olan Alfred de Musset (1810-57) ise trajedi, komedi ve tarihsel oyun gibi çok çeşitli türlerde yapıt verdi. Zengin düş gücüne dayanan, duyarlı, ince ve usta bir dille kaleme aldığı oyunlarından Lorenzaccio (1834) adlı tarihsel trajedisi romantik tiyatronun başyapıtlarından sayılır. 19. yüzyılın öbür önemli oyun yazarları arasında Victorien Sardou (1831-1908) ve Eugene Scribe (1791-1861) sayılabilir.

Yakın tarihli Fransız oyunları ise değişkenlik gösterir. Bu dönemin oyun yazarları arasında belki de en önemlisi, en ünlü yapıtı Cyrano de Bergerac(1897) olan Edmond Rostand’dır (1868-1918). Öbür önemli yazarlar Danton’un (1900) yazarı Romain Rolland (1866-1944) ve Eugene Brieux’dür (1858-1932). Belçika’da ise gizemci şair ve oyun yazarı Maurice Mactertinck (1862-1949) Pelleas ve Melisande (1892) ve Mavi Kuş gibi oyunlarıyla dünya çapında ün kazanmıştır.